بررسی ریسک فاکتورهای هیپرآمیلازمی و پانکراتیت بعد از ERCP

Risk Faktor for ERCP- Related Pancratitis

---

---

- در مطالعه دیگری که 5 سال بعد دوباره توسط Freeman و همکارانش انجام شد(11). سابقه قبلی پانکراتیت، جنس زن، سطح نرمال Billسرم، عدم وجود پانکراتیت مزمن و دیلاتاسیون اسفنگتر با بالون به عنوان دیگر Risk Faktorها شناخته شدند. - در مطالعه Loperfido در سال 1998، Small bile duct، سن زیر 70 سال، Pancreatic Opacification ریسک فاکتور بودند(12). - در مطالعه Rabenstein و همکارانش در سال 1999 مهارت اندوسکوپیست (کمتر از 40 بار ERCP در سال)،مجرای پانکراس دو قسمتی،جنس زن،کوله سیستکتومی به شیوه لاپاراسکوپیک قبل از ERCP به عنوان ریسک فاکتور نام برده شدند(8). - در سال 2001 Masci از سن زیر 60 سال و Precut Sphinctertomy جنس زن به عنوان ریسک فاکتور نام برد(13). - مطالعه دیگری توسط Vandervoort و همکارانش در سال 2002 انجام شد، در این مطالعه سابقه پانکراتیت در ERCP قبلی،کانولاسیون سخت و brushing cytology و درد حین انجام ERCP و Precut Sphincterotomy به عنوان ریسک فاکتور معرفی شدند(14). - در مطالعه Christensen و همکارانش در سال 2004 سن زیر 40 سال، stentگذاری و Dilated bile duct به عنوان ریسک فاکتور در نظر گرفته شد(15). - در مطالعه cheng و همکارانش درسال 2006 سن زیر 70 سال، اسفنگترتومی، دیسفانکشن اسفنگترoddi و پانکراتیت قبلی در ERCP و تزریق 2 یا تعداد دفعات بیشتر در مجرا جز عوامل موثر بر پانکراتیت شناخته شدند(16). در ایران مطالعات گسترده ای مثل مطالعات فوق وجود ندارد، مطالعه ای که در تبریز در سال 1384 در بیمارستان امام خمینی توسط دکتر منوچهر خوش باطن بر روی 112 بیمار که ERCP شده بودند انجام شد، مشخص شد که میزان بروز پانکراتیت 12% و هیپرآمیلازمی 26% بوده است، این میزان در زنان نسبت به مردان و در کسانی که اسفنگترتومی شده بودند بیشتر بود(18). در مطالعه ای که در سال 1384 در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد عوارض ERCP در بین 96 بیمار مورد بررسی قرار گرفت، به طور کلی 2/11% دچار پانکراتیت شدند که این میزان در ERCP تشخیص 12% و در ERCP درمانی 9/10% بوده است(19). فهرست کلی فصول هدف از اجراهدف کلی طرح بررسی ریسک فاکتورهای پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بعد از ERCP فرضیاتاهداف و فرضیات اهداف اصلی طرح 1. 1- بررسی ریسک فاکتورهای پانکراتیت بعد از انجام ERCP 2- بررسی ریسک فاکتورهای هیپرآمیلازمی بعد از ERCP اهداف فرعی طرح 1. 1- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس جنس 2- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس سن 3- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس سابقه مصرف opium 4- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس سابقه مصرف سیگار 5- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس انجام اسفنگتروتومی 6- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس سابقه پانکراتیت 7- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس سابقه SOD 8- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس قطر CBD 9- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس میزان بیلی روبین سرم 10- بررسی میزان بروز پانکراتیت و هیپرآمیلازمی بر اساس وجود سنگ فرضیات 1. 1- ریسک فاکتورهای پانکراتیت بعد از ERCP در ایران با سایر نقاط دنیا متفاوت است. چه موسساتی می توانند از نتایج طرح استفاده نمایند ؟ در صورت ساخت دستگاه نظر صنعت و داوران کلمات کلیدی روش پژوهش وتکنیکهای اجراییخلاصه روش اجرای طرح تعداد 800 مورد ERCP تشخیصی و درمانی که طی 5 سال در بیمارستان شَهید بهشتی از سال 1384 تا 1388 انجام شد مورد بررسی قرار می گیرد، افرادی که دچار پانکراتیت و یا هیپرآمیلازمی شدند با افرادی که دچار این مشکلات نشدند بر اساس جنس، سن، سابقه مصرف opium، قطر CBD، میزان Billسرم و انجام اسفنگتروتومی و... باهم مورد مقایسه قرار می گیرند. دلایل ضرورت و توجیه انجام کار تعریف مسالهمقدمه و بیان مساله پانکراتیت حاد هنوز شایع ترین عارضه آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافی (ERCP) می باشد که میزان بروز ان طی سی سال گذشته علی رغم پیشرفتهای قابل توجه در تکنولوژی اندوسکوپ، وسایل فرعی ERCP و آشنایی با نحوه به کارگیری آن تغییر ناچیزی پیدا کرده است (1). پانکراتیت حاد در مطالعات مختلف از 5 تا 20% موارد دیده می شود، هیپرآمیلازمی بدون علامت هم از 25 تا 75% موارد دیده می شود(2). پانکراتیت بعد از ERCP بر اساس شدت به 3 دسته زیر تقسیم می شود(3). Mild که با افزایش 3 برابر آمیلاز همراه است و با 2 تا 3 روز بستری بهبود می یابدmoderate که به 4 تا 10 روز بستری نیازمند است و sever که بیش از 10 روز بستری نیاز دارد و با پانکراتیت خونریزی دهنده، فلگمون،سودوکیست و یا مداخله جراحی نیاز دارد. چندین فاکتور به صورت مستقل یا در ترکیب با هم می توانند بر ایجاد پانکراتیت Post-ERCP موثر باشند(4). 1- آسیبهای مکانیکی به وسیله دستکاری های مکرر با ابزارهای ERCP (5). 2- آسیب هیدروستاتیک متعاقب تزریق بیش از حد ماده حاجب به داخل مجرای پانکراتیک و همچنین مانومتری اسفنگتراودی(6). 3- آسیب شیمیایی یا آلرژی ناشی از مواد حاجب و آسیب عفونی ناشی از وسایل ERCP و آسیب حرارتی ناشی از کوترکردن دهانه مجرای پانکراس(7). ریسک فاکتورهای ایجاد کننده پانکراتیت که از چند مطالعه آینده نگر بزرگ به دست آمد، شامل موارد زیر است: (10،11،14،15،16،17) 1- عوامل مرتبط با اپراتور: تعداد بیماران کم اندوسکوپیست (کمتر از 40 مورد در سال) 2- عوامل مرتبط با بیمار: سن پایین، جنس مونث،مجرای پانکراس دو بخشی، اختلال عملکرد اسفنکتراودی، پانکراتیت ناشی از ERCP قبلی، قطر مجرای صفراوی مشترک کمتر از cm5 3- عوامل مرتبط با شیوه انجام کار: سختی در کانولاسیون، اسفنکتروتومی precut مانومتری اسفنکتراودی، ناتوانی در پاکسازی سنگهای صفراوی با توجه به اینکه پانکراتیت شایع ترین عارضه ERCP است و می تواند حتی این عارضه به حدی شدید باشد که منجر به اقدامات جراحی یا حتی مرگ در بیماران شود و با توجه به اینکه مطالعات مختلفی در این ارتباط در نقاط مختلف جهان وجود دارد و مطالعه به این صورت تاکنون در ایران به انجام نرسیده می توان چنین مطالعه ای را انجام داد تا افراد high risk را شناسایی کرد،بدین ترتیب با انتخاب صحیح بیماران از انجام ERCP به عنوان قدم اول تشخیصی در آنها پرهیز کرده و از روشهای تشخیصی دیگر مثل MRCP در آنها استفاده کنیم(9). فهرست منابع و مراجع علمی داخلی فهرست منابع و مراجع علمی خارجی1. 1- Patric connor , Huge E mulcahy , K. mark payne , etal. Factors associated with the development of post- ERCP pancreatitis in patients undergoing pancreatogeraphy: A multi – center database analysis. Gastrintest Endesc 2001 ; 54: 425-434. 2- Harrisons princples of internal medicine- Volume II , chap3 , page 2005 3- Cotton B , lehmen G, etal. Endoscopic sphincterotomy complication and their management: An attempt at consensus. Gastrointest Endoc 1991; 37:383. 4- Sherman S , ERCP and endoscopic sphincterotomy- induced panreatitis. Am J Gastroentrol 1994;89:303. 5- Johnson GK , Geenen JE , etal. Evaluation of post ERCP pancreatitis. Gasterintest Endosc 1997;46:217. 6- Sherman S , Hawes RH , etal. Pancreatitis following bile duct sphincter of oddi manometry. Gasterointest Endos 1992;38:347. 7- Ratani RS , Mills TN , etal. Electrophysiological factors influenciny endoscopic sphinecterotomy. Gas Endo 1999;49:43. 8- Rabenstein T , Framke B , etal. Method and patient-related risk factors for complications of endoscopic sphincterotomy Gastro intest Endos. 1999;49:AB74. 9- Testoni PA. preventing post- ERCP pancreatitis: where are we? Jop. J pancreas (on line) 2003;4(1):22-32. 10- Freeman ML , Nelson DB , Sherman , etal. Complication of endoscopic billiary sphincterotomy. NEngl J med 1996;335: 909. 11- Freeman M , Disario J , nelson D , etal. Risk factors for post- ERCP pancreatitis: a prospective , multi center study. Gast Endos 2001; 54: 425. 12- Loperfido S , AngelinG , Benedetti G , etal. Major early complications From diagnostic and therapeutic ERCP: A prospective multiventer study. Gastro intest Endo 1998;48: 1. 13- Masci E , Toti G , Mariani A , etal. Complication of diagnostic and therapeutic ERCP: A prospective multicenter study. Am J Gastroenterol 2001;96:417. 14- Vandervoort J , soetikno R, Thm T , etal. Risk factors for complications after performance of ERCP. Gastro intest Endos 2002;56:563. 15- Christensen M , Matzen P , Schulze S , Rosenberg J. complications of ERCP. A prospective study. Gastro intest Endosc 2004; 60:721. 16- Cheng c , Sherman S, Watkins J, etal. Risk Factor for post- ERCP pancreatitis: A prospective multi center study. Am J Gastroenterol 2006; 101: 139. 17- Cheon Y , chok , Watkin S J , etal . Frequency and severity of Post- ERCP panceatitis correlated with extent of pancreatic ductal opacification. Gas intend 2007 ; 65:385. 18- دکتر منوچهر خوشباطن، دکتر هاله فرزین، دکتر علی قویدل، دکتر حسین ساطع- مجله طبیب شرق، سال نهم، شماره 2، تابستان 86، صفحه 87 تا 93. 19- دکتر جواد شکری، دکتر حسن طاهر، علی اکبراحمدی- بررسی نتایج و عوارض زودرس ERCP درمانی- سال 85-1384، پایان نامه 881. خلاصه نتیجه اجرای طرح سابقه علمی طرح و پژوهشهای انجام شده با ذکر مأخذ به ویژه در ایرانجواد شکری شیروانی طرح تحقیقاتی 1385 اثر درمانی اسفنکتروتومی در بیماران کلستاتیک مبتلا به اپیوم جواد شکری شیروانی طرح تحقیقاتی 1386 عوارض ERCP در بیمارستان شهید بهشتی جواد شکری شیروانی طرح تحقیقاتی 1387 عوارض PEG در بیمارستان شهید بهشتی جواد شکری شیروانی طرح تحقیقاتی 1387 بررسی مقایسه ای بیمارانی با سنگ CBD که بعد از ERCP و اسفنکتروتومی تحت درمان کله سیستکتومی قرار گرفتن با بیمارانی که فقط درمان نگه دارنده دریافت کردند خلاصه طرح طبق اهداف پیش بینی شده WhatRequirementsAreMet ملاحظات گروه ملاحظات ناظر HomeAddress WorkPlace aAbstract مهمانان جلسه دستور جلسه آینده دستور جلسه چکیده پایان نامه خلاصه

نام فایل	تاریخ درج فایل	اندازه فایل	دانلود