چاپ صفحه |  صفحه نخست سامانه |  چکیده مقاله |  نویسندگان |  دانلود مقاله | علوم پزشکی بابل |
| سابقه و هدف: کولونیزاسیون هلیکوباکترپیلوری در سطح اپیتلیوم معده با التهاب و زخم پپتیک ارتباط دارد. اینکه چرا هلیکوباکترپیلوری، بیماریهای گاسترودئودنال مختلف ایجاد می کند و اینکه چرا فقط بعضی ها به زخم پپتیک مبتلا می شوند، مشخص نیست. این مطالعه به منظور مقایسه سطح سرمی آنتی بادی ضد هلیکو باکترپیلوری و گاسترین در مبتلایان به زخم پپتیک با بیماران فاقد زخم انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 106 بیمار با علائم دیس پپسی (54 بیمار دارای زخم در آندوسکوپی و 52 بیمار فاقد زخم) مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان شهید بهشتی بابل که مورد آندوسکوپی و نمونه برداری بافتی قرار گرفتند و همگی از نظر هلیکوباکترپیلوری مثبت بودند، انجام شد. از بیماران جهت بررسی آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری و گاسترین خون گرفته شد. دو گروه از نظر سطح فاکتورها، سن، جنس، وزن، قد و مصرف سیگار مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن افراد شرکت کننده در گروه بیمار 4/13±7/46 سال و در گروه شاهد 7/12±7/42 سال بود. متوسط گاسترین سرمی در گروه بیمار pmol/lit 8.9±11.8 و در گروه شاهد pmol/lit 11.9±14.9 و میزان متوسط آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری IgG در گروه بیمار Iu/ml 18.8±25.2 و در گروه شاهد Iu/ml 30.8±36.3 بود (05/0>p). سطح آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری IgG در گروه بیمار کمتر از گروه شاهد ارزیابی گردید. ارتباط مستقیم و معنی داری بین سطح آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری و گاسترین سرمی با ایجاد زخم و هر کدام از فاکتورهای سن و جنس و وزن و قد وجود نداشت. |
| نویسنده | نفر چندم مقاله |
|---|---|
| جواد شکری شیروانی | سوم |
| علیرضا فیروزجاهی | اول |
| علی بیژنی | چهارم |
| سالومه محمدی | دوم |
| نام فایل | تاریخ درج فایل | اندازه فایل | دانلود |
|---|
