اثر8 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن نسفاتین و غلظت آن در کبد موش های صحرایی نر
.
نویسندگان: هاله اخوان نیاکی
نشریه: مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران، , 2 , - , 1390
کد مقاله |
991 |
عنوان فارسی مقاله |
اثر8 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن نسفاتین و غلظت آن در کبد موش های صحرایی نر |
عنوان لاتین مقاله |
. |
نوع مقاله |
تحقیقی |
IF |
|
عنوان نشریه |
مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران،
|
شماره مجله |
2 |
دوره مجله |
|
صفحه شروع و پایان |
- |
نمایه نامه |
scopus |
سال انتشار شمسی |
1390 |
سال انتشار میلادی |
|
DOI |
|
آدرس لینک مقاله/ همایش در شبکه اینترنت |
|
نسفاتین-1 پروتئین ضد اشتهای جدیدی است که از ژن نوکلئوبایندین-2 مشتق، در بافت چربی بیان و در پلاسما ظاهر میگردد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن نسفاتین و غلظت آن در کبد موشهای صحرایی نر بود. مواد و روشها: 11 سر موش صحرایی نر بهطور تصادفی به ۲ گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین با شدت 20 متر در دقیقه (معادل 55-50% vo2 max)، به مدت ۶۰ دقیقه، ۵ روز در هفته و در مجموع 8 هفته روی نوار گردان تمرین کردند. حیوانات، 72 ساعت پس از آخرین جلسهی تمرین بیهوش، و تکهای از کبد آنها برای تعیین بیان ژن، غلظت نسفاتین-1 و گلیکوژن به روشهایRT-PCR ، الایزا و رنگ سنجی برداشته شد. یافتهها: این پژوهش نشان داد، تمرین استقامتی موجب افزایش بیان و غلظت نسفاتین-1 شد، اگرچه این تغییر نسبت به گروه کنترل معنیدار نبود. غلظت گلیکوژن استراحتی کبد نیز در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد که نسفاتین-1، اول در کبد بیان میشود و دوم در پاسخ به تمرین استقامتی افزایش مییابد. تغییرات غیرمعنیدار نسفاتین-1 به احتمال زیاد از نقش آن در تنظیم انرژی حکایت دارد. به نظر میرسد بهبود نسبی شرایط انرژی کبد بر افزایش بیان ژن نسفاتین اثرگذار باشد. این در حالی است که ATP به عنوان نمایانگر شارژ انرژی کبد در گروه تمرین، پایینتر از گروه کنترل بود.
|
نام فایل |
تاریخ درج فایل |
اندازه فایل |
دانلود |