چاپ صفحه |  صفحه نخست سامانه |  چکیده مقاله |  نویسندگان |  دانلود مقاله | علوم پزشکی بابل |
| سابقه و هدف: پانکراتیت حاد بعد از (ERCP(PEP هنوز شایعترین عارضه آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافی (ERCP) می‌باشد که میزان بروز آن بین 20%-5% گزارش شده است این تفاوت بیانگر تنوع جمعیت بیماران، اندیکاسیون ها، تعریف پانکراتیت، تجربه آندوسکوپیست و متدهای جمع آوری داده ها در مطالعات مختلف می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بروز پانکراتیت حاد و هایپر آمیلازمی بعد از ERCP و ریسک فاکتورهای مربوطه در یک مرکز ریفرال آموزشی می باشد. مواد و روشها: این مطالعه گذشته نگر بر روی کلیه بیمارانی که طی سالهای 88-1384 در بیمارستان شهید بهشتی بابل تحت ERCP قرار گرفتند، انجام شد. بیماران با پانکراتیت حاد صفراوی و سابقه اسفنگتروتومی از مطالعه خارج شدند. اطلاعات شامل سن، جنس، سابقه مصرف اپیوم، قطر مجاری صفراوی مشترک، میزان بیلیروبین سرم، انجام اسفنگتروتومی، از پرونده بیماران استخراج و بروز پانکراتیت حاد پس از ERCP، هایپرآمیلازی و ریسک فاکتورهای موثر در آن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 525 بیمار وارد مطالعه شدند. میزان بروز پانکراتیت بعد از 8.2ERCP % (چهل و سه مورد از 525 بیمار) و هایپرآمیلازمی بعد از ERCP 34% بوده است. سن کمتر از 40 سال (001/0>p و 2/3=OR) و اسفنگتروتومی با نیدل نایف (015/0>p و 2/2=OR) به عنوان ریسک فاکتور مستقل در ایجاد PEP بودند. سن کمتر از 40 سال (04/0>p و 8/1=OR) و کیسه صفرا بدون سنگ (01/0>p و 6/1=OR) ریسک فاکتور مستقل در ایجاد هایپرآمیلازمی بعد از ERCP بودند. |
| نویسنده | نفر چندم مقاله |
|---|---|
| علی اصغر درزی | نهم |
| شهریار سلیمانی سوادکوهی | هشتم |
| جواد شکری شیروانی | اول |
| حسن طاهری | ششم |
| مهرداد کاشی فرد | هفتم |
| سید رضا مدرس | پنجم |
| نوین نیک بخش ذاتی | چهارم |
| محمد تقی حمیدیان | دوم |
| ندا مفتاح | سوم |
| نام فایل | تاریخ درج فایل | اندازه فایل | دانلود |
|---|
