چاپ صفحه |  صفحه نخست سامانه |  چکیده مقاله |  نویسندگان |  دانلود مقاله | علوم پزشکی بابل |
| سابقه و هدف: میدازولام تنها دارو از دسته بنزودیازپین ها می باشد که به دلیل اثر سریع و حداقل عوارض قلبی و عروقی برای شروع و نگهداری بیهوشی استفاده می شود. هالوتان نیز رایج ترین دارو جهت نگهداری بیهوشی می باشد که به دلیل برخی از عوارض و محدودیت های آن امروزه تمایل زیادی به استفاده از داروهای بیهوش کننده وریدی وجود دارد. این مطالعه بمنظور بررسی اثر میدازولام و هالوتان بر تغییرات همودینامیک در نگهداری بیهوشی صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 100 بیمار کلاس یک انجمن بیهوشی آمریکا در محدوده سنی 60-16 سال انجام شد. بیماران بطور تصادفی به دو گروه 50 نفری تقسیم و بطور یکسان برحسب وزن، پری مدیکاسیون و القا بیهوشی داده، سپس لوله گذاری تراشه انجام شد. بمنظور نگهداری بیهوشی به گروه کنترل 1-0.5% هالوتان و به گروه مطالعه 1µg/kg/min میدازولام و به هر دو گروه N2O و اکسیژن (به نسبت مساوی 50%) داده شد. ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی بعد از پری مدیکاسیون، یک دقیقه بعد از لوله گذاری و سپس هر 10 دقیقه به مدت 90 دقیقه اندازه گیری و ثبت و سپس داده ها با هم مقایسه شدند. یافته ها: براساس نتایج این مطالعه تغییرات ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی در گروه میدازولام کمتر از هالوتان بوده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. دامنه تغییرات فشار خون سیستولی و دیاستولی در گروه میدازولام نسبت به هالوتان کمتر و از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). در ضمن مدت زمان خروج از بیهوشی در گروه میدازولام کمتر از هالوتان بود (P<0.01). نتیجه گیری: تغییرات همودینامیک در نگهداری بیهوشی با انفوزیون میدازولام در مقایسه با هالوتان مشابه و یا کمتر بوده و از ثبات بیشتری برخوردار می باشد. بنابراین با توجه به معایب هالوتان می توان در صورت نیاز از انفوزیون مداوم میدازولام به جای هالوتان استفاده کرد |
| نویسنده | نفر چندم مقاله |
|---|---|
| ابراهیم علیجانپور اطاقسرا | دوم |
| علیرضا فیروزجاهی | سوم |
| فرشته نظیری | اول |
| نام فایل | تاریخ درج فایل | اندازه فایل | دانلود |
|---|
