ارزیابی بیماران دچار پارگی مری از لحاظ عوامل بالینی، نوع درمان و عوارض آن در بیمارستان‌های تابعه شهرستان بابل در طی سال های 1394-1381

Evaluation of patients with esophageal perforation concerning clinical factors, treatment and complications in Babols hospiotals during years 2002-2015


چاپ صفحه
پژوهان
صفحه نخست سامانه
مجری و همکاران
مجری و همکاران
دانلود
دانلود
علوم پزشکی بابل
علوم پزشکی بابل

اطلاعات کلی طرح
hide/show

کد رهگیری طرح 9441216
کد مصوب طرح 9441216
کد طرح در واحد ارائه دهنده 3158
شماره ثبت در دبیرخانه 6745
عنوان فارسی طرح ارزیابی بیماران دچار پارگی مری از لحاظ عوامل بالینی، نوع درمان و عوارض آن در بیمارستان‌های تابعه شهرستان بابل در طی سال های 1394-1381
عنوان لاتین طرح Evaluation of patients with esophageal perforation concerning clinical factors, treatment and complications in Babols hospiotals during years 2002-2015
محل اجرای طرح بیمارستان شهید بهشتی
رسته مطالعاتی مقطعی
سازمان مجری
تاریخ ارائه طرح 1394/08/28
تاریخ تصویب 1394/09/17
تاریخ شروع 1394/09/17
تاریخ خاتمه 1396/04/17
تاریخ خاتمه مصوب شورا
وضعیت گردش کار طرح های در دست اجرا

اطلاعات مجری و همکاران
hide/show

نام و نام‌خانوادگی سمت در طرح نوع همکاری درجه‌تحصیلی پست الکترونیک
حصل یلمهمجریمجری اول Yhesal@yahoo.com
نوین نیک بخش ذاتیمجریمجری دومدکتری فوق تخصص بالینیnovinsu@hotmail.com
عسکری نوربارانهمکار اصلیمشاور علمیدکتری تخصصی پزشکیaskari.noorbaran@gmail.com
ثریا خفریهمکار اصلیمشاور آماردکتری تخصصیkhafri@yahoo.com
سکینه کمالیهمکار اصلیهمکار اصلیکارشناسbcrdc90@yahoo.com

دلایل ضرورت و توجیه انجام کار تعریف مسالهمقدمه و بیان مساله: مری به علت موقعیت آناتومیکی در گردن، مدیاستن و شکم در معرض آسیب جبران‌ناپذیر می‌باشد{Patterson GA, 2008 #18}‌(1). دیواره باریک، فقدان ادوانتیس و جریان خون نسبتا کم سبب مستعد‌شدن مری به پارگی می‌شود‌(2). عدم وجود غشای سروزی منجر به ورود راحت باکتری‌ها و آنزیم‌های گوارشی به مدیاستن شده و فرد مستعد عوارض جدی مثل مدیاستینیت، آمپیم و سپسیس می‌شود‌(3). زمان ظهور علایم در درمان و نتایج پارگی مری تعیین کننده است‌(4). به علت نادر بودن پارگی مری و تظاهرات غیر‌اختصاصی آن، در بیش از 50% موارد تأخیر در تشخیص و درمان ایجاد می‌شود‌(5). با وجود پیشرفت در روش‌های تشخیصی و درمان حمایتی، تشخیص و درمان پارگی مری قبل از 24 ساعت‌، مرگ و میر بین 12-36% و بعد از 24 ساعت بین 30-50% دارد(1،2،6). در مطالعاتی که بیماران زن کمتر از 50% از کل بیماران بوده‌اند مرگ و میر 9/12% بوده، در حالی که اگر بزرگتر مساوی 50%باشد 9/11% بوده است. مرگ و میر با متوسط سن کمتر از 60 سال 5/10% و بزرگتر مساوی 60 سال 8/14% بوده است. مرگ و میر فوری در مطالعه انجام شده در اروپا 3/17%‌، آمریکای شمالی 4/7%‌، آسیا 1/9% بوده است و دو مطالعه انجام شده در سراسر کشورهای اسکاندیناوی میزان آن را 21 و 17% گزارش کرده‌اند‌(7). اماتشخیص پارگی مری سخت است زیرا تظاهر آن مبهم و شبیه به بیماری‌های دیگر از جمله انفارکتوس میوکارد، پرفوریشن زخم پپتیک، پانکراتیت، dissection آنوریسم آئورت، پنوموتوراکس خود به خودی یا پنومونی می‌باشد‌(8). طبق تاریخ، فاکتور اصلی مرتبط با مرگ و میر بالا تأخیر در تشخیص می‌باشد. تشخیص دیررس باعث: عفونت مدیاستن و پاسخ التهابی مزمن شده که مانع از موفقیت ترمیم اولیه شده و مرگ و میر به علت سپسیس و نارسایی چند ارگانی به بیش از 50% تجاوز می‌کند‌(2،4). آسیب مری در اثر ترومای خارجی معمولا مخفی می‌ماند (9) و اکثر بیماران نیز به علت سپسیس بستری می‌شوند که باعث تأخیر در تشخیص و درمان می‌شود‌(3). پارگی مری دارای علل مختلفی، منجمله: علل داخلی و خارجی می‌باشد. پارگی خودبه خودی مری در اثر افزایش فشار داخل لومن‌(سندرم Boerhaave)، پارگی‌های Iatrogenic که می‌تواند نتیجه اقدامات تشخیصی ودرمانی روش‌های آندوسکوپی باشد، علل ناشی از مواد سوزاننده، بلع جسم خارجی و زمینه بدخیمی و عفونت از نوع علل داخلی می‌باشند. علل خارجی مواردی مانند: جراحت‌های گردن یا قفسه‌سینه توسط چاقو یا گلوله و به‌ندرت ترومای بلانت را شامل می‌شود(9،10). شیوع پارگی مری در ازوفاگوسکوپی rigid و flexible پایین است. ویلیام و همکاران با مطالعه‌ای در سال 1969 شیوع آن را نزدیک 4/0% در اقدامات تشخیصی روتین گزارش کرده‌اند، اما Meyers وGhahremani در سال 1975 نوشته‌اند به علت استفاده بیشتر از ازوفاگوسکوپ flexible تعداد واقعی آن ممکن است در حال افزایش باشد(3). پارگی مری به عنوان یک موقعیت تهدید کننده زندگی باید تشخیص داده شده و درمان فوری انجام گیرد‌(10). اما با وجود اورژانسی بودن این وضعیت تهدید کننده حیات، مطالعات اخیر روی انتخاب درمان مناسب اتفاق نظر ندارند(3،5،7،8). در طی سال‌ها، علی‌رغم تکنیک‌ها و پیشنهاد‌های جدید برای درمان، هدف از درمان یکنواخت مانده است: درمان عفونت، به حداقل رساندن و جلوگیری از آلودگی عفونی بیشتر، فراهم کردن حمایت تغذیه‌ای و ترمیم دستگاه گوارش. برای درمان پارگی مری روش‌هایی مانند: کانسرواتیو، آندوتراپی و جراحی وجود دارند. محل پارگی و اندازه آن روی انتخاب درمان تأثیر‌گذار است. پارگی در گردن معمولا کوچک بوده و با کانسرواتیو درمان می‌شود. پارگی مری توراسیک بسته به اندازه و محل، درمان شامل: کانسرواتیو، آندوتراپی مثل کلیپ و چسب فیبرینی می‌باشد. برای پارگی‌های بزرگ‌تر تا حداکثر 70% قطر، stent گذاری مفید بوده، برای پارگی‌های شکمی و مواردی که به درمان‌های دیگر جواب نداده‌اند جراحی الزامی است. پارگی با علل مواد سوزاننده و دارای زمینه سرطان باید Total Esophagectomy شوند‌(10). ازوفاژکتومی اولین بار سال 1950 گزارش شد‌(11). منگولد و کلاسون در سال 1965 اولین مورد موفقیت درمان غیر‌جراحی پارگی مری را گزارش کردند و تنها یک مورد مرگ از 18بیمار که در 24 ساعت اول بعد از پارگی مری توراسیک به علت ایاتروژنیک درمان شده بودند، گزارش کردند. ترمیم اولیه به‌وسیله جراحی مرگ و میر را در مقایسه با سایر درمان‌های مداخله‌ای 50-70% کاهش می‌دهد‌(8). روش های جراحی به عنوان درمان استاندارد طلایی برای پارگی مری شناخته شده است(12)، اما تصمیم برای تطابق درمان با بیمار از جمله زمان ظهور علائم، محل پارگی و بیماری زمینه‌ای مری، موجب شده درمان از استاندارد دور بماند. با دانش فعلی از این شرایط اورژانس و کیفیت‌های درمانی فعلی، هم اکنون ناشناخته‌ها بیش از شناخته‌هاست و نیازمند اطلاعات با جزئیات بیش‌تری از مطالعات آینده هستیم‌(7). بنابراین هدف ما از این مطالعه ارزیابی بیماران دچار پارگی مری مراجعه کننده به بیمارستان های آیت اله روحانی و شهید بهشتی بابل می باشد. فهرست منابع و مراجع علمی داخلی فهرست منابع و مراجع علمی خارجیمنابع و ماخذ: # عنوان منبع و ماخذ 1 Patterson GA CJ, Deslauriers J,Lerut AEMR,Luketich JD,Rice TW. Pearson's Thoracic & Esophageal Surgery. 3, editor. Philadelphia: elsevier; 2008. 792 p 2 Makhani M, Midani D, Goldberg A, Friedenberg FK. Pathogenesis and outcomes of traumatic injuries of the esophagus. Diseases of the esophagus : official journal of the International Society for Diseases of the Esophagus / ISDE. 2013;27(7):630-6. 3 de Aquino JL, de Camargo JG, Cecchino GN, Pereira DA, Bento CA, Leandro-Merhi VA. Evaluation of urgent esophagectomy in esophageal perforation. Arquivos brasileiros de cirurgia digestiva : ABCD = Brazilian archives of digestive surgery. 2014;27(4):247-50. 4 Port JL, Kent MS, Korst RJ, Bacchetta M, Altorki NK. Thoracic esophageal perforations: a decade of experience. The Annals of thoracic surgery. 2003;75(4):1071-4. 5 Gupta NM, Kaman L. Personal management of 57 consecutive patients with esophageal perforation. American journal of surgery. 2004;187(1):58-63. 6 Freeman RK, Van Woerkom JM, Ascioti AJ. Esophageal stent placement for the treatment of iatrogenic intrathoracic esophageal perforation. The Annals of thoracic surgery. 2007;83(6):2003-7; discussion 7-8. 7 Biancari F, D'Andrea V, Paone R, Marco DC, Savino G, Koivukangas V, et al. [Current treatment and outcome of esophageal perforation in adults : systematic review and meta-analysis of 75 studies]. World J Surgery. 2013;37(9):1051-9. 8 Brinster CJ, Singhal S, Lee L, Marshall MB, Kaiser LR, Kucharczuk JC. Evolving options in the management of esophageal perforation. The Annals of thoracic surgery. 2004;77(4):1475-83. 9 Shields TW LJ, Reed CE,Feins RH. General Thoracic Surgery. 7, editor. Philadelphia: Wolters Kluwer; 2009 10 Romero RV, Goh K-L. Esophageal perforation: Continuing challenge to treatment. Gastrointestinal Intervention. 2013;2(1):1-6 11 Richardson JD. Management of esophageal perforations: the value of aggressive surgical treatment. American journal of surgery. 2005;190(2):161-5 12 Fischer A, Thomusch O, Benz S, von Dobschuetz E, Baier P, Hopt UT. Nonoperative treatment of 15 benign esophageal perforations with self-expandable covered metal stents. The Annals of thoracic surgery. 2006;81(2):467-73. 13 Lindenmann J, Matzi V, Neuboeck N, Anegg U, Maier A, Smolle J, et al. Management of esophageal perforation in 120 consecutive patients: clinical impact of a structured treatment algorithm. J Gastrointest Surg. 2013;17(6):1036-43. خلاصه نتیجه اجرای طرح سابقه علمی طرح و پژوهشهای انجام شده با ذکر مأخذ به ویژه در ایران خلاصه طرح طبق اهداف پیش بینی شده WhatRequirementsAreMet ملاحظات گروه ملاحظات ناظر HomeAddress WorkPlace aAbstract مهمانان جلسه دستور جلسه آینده دستور جلسه چکیده پایان نامه خلاصه

-->

پیوست ها
hide/show

نام فایل تاریخ درج فایل اندازه فایل دانلود
16.htm1394/10/0169009دانلود